Had ik maar een knop in mijn hoofd zodat ik mijn gedachten kon uitzetten! Dat verzuchten we allemaal wel eens! Helaas, je kunt je gedachten niet stoppen, maar je kunt wel stoppen om je te laten meeslepen door je gedachten. Dat zou al veel schelen.
De volgende voorbeelden herkennen we vast allemaal:
Je hebt je verheugd op een lekker kopje koffie na een lastige klus. Maar terwijl je dat kopje koffie drinkt zit je met je gedachten al weer bij je volgende klus, en proef je nauwelijks wat je drinkt. Of je bent in gesprek met een vriendin die je een tijdje niet hebt gezien, maar ondertussen denk je al aan de boodschappen die je nog moet doen voor het avondeten, en je hoort nauwelijks wat ze zegt.
Dit zijn twee voorbeelden waarvan je zult zeggen: jammer, maar niet rampzalig. Vervelender wordt het wanneer je door je gepieker over het verleden of over de toekomst het huidige moment ‘verpest’. Door bijvoorbeeld, wanneer je in een vergadering een voorstel moet doen, van te voren te denken: ‘ik kan dit niet, ik ga vast blozen of stotteren, ze vinden het vast geen goed voorstel’ kun je jezelf al bij voorbaat een negatief resultaat aanpraten. Nog lastiger wordt het wanneer je het gedrag van anderen (partner, kind, collega) gaat interpreteren en beoordelen, en er zo, puur met je eigen gedachten, een negatieve lading aan geeft. Een hele trein van analyses en conclusies raast door je hoofd, met als resultaat dat je boos, verdrietig, gefrustreerd, bang of gestresst wordt. Allemaal veroorzaakt door je eigen gedachten. Het zijn juist onze (oordelende) gedachten die gebeurtenissen pijnlijk maken, en weer tot boosheid enz. leiden. Je kunt die gedachtenknop helaas niet uitzetten, maar je kunt wel leren om niet meteen te oordelen over dat wat zich aandient op dit moment. Door aanwezig te zijn in het moment, in het hier-en-nu.
Die momenten ken je vast ook: als je helemaal opgaat in wat je aan het doen bent. Wat je doet is goed en je hebt geen bijkomende, afleidende of oordelende gedachten van “straks moet ik…”of “wat als….”. Die momenten kun je langzaam gaan uitbreiden, door je steeds vaker bewust te zijn van wat je doet op het moment zelf. Je kunt er nu direct mee beginnen: je leest nu dit stukje en je bent je bewust dat je leest, dat je op een stoel zit en deze tekst leest…..
En zo ben je vanzelf UIT je hoofd, en IN je leven!
